Oswin Schneeweisz vraagt zich af wat er over is van de seksuele revolutie van de jaren zestig en zeventig, nadat hij las dat Kees van der Staaij tegen het kinderprogramma Gewoon. Bloot ageert: “Dat krijg je ervan als je de ayatollahs uit de bijbelbelt een beetje ruimte geeft. Voor je het weet zit er een piemel- en tieteninquisitie met zure gezichten te bepalen wat wij wel en niet mogen zien.”
Hoera! We hebben weer een nieuwe mijlpaal bereikt in de verpreutsing van onze samenleving. De SGP wil voorkomen dat de NPO vanaf 21 maart het kinderprogramma Gewoon. Bloot gaat uitzenden. In dat programma krijgen basisschoolkinderen uit groep 7 en 8 blote volwassenen te zien die vragen beantwoorden over hun lichaam. SGP-leider Kees van der Staaij vindt het een ‘bizar’ plan en wil dat het kabinet het tegenhoudt.
Het moet toch niet veel gekker worden in dit preutse kikkerlandlandje. De NTR wil met de serie gewoon laten zien dat er meer soorten lichamen zijn dan alleen maar de ‘perfecte’ lijven die kinderen in films en op sociale media zien. Dat lijkt mij juist heel gezond. In Kamervragen aan de minister vraagt het keeshondje van de SGP zich echter hardop af ‘wat het verschil is tussen het tonen van geslachtsdelen tijdens een televisieopname voor kinderen en het tonen van geslachtsdelen in een speeltuin?’ Dan denk ik: als je die vraag zelf niet kunt beantwoorden is er iets goed mis met je. En daar blijft het niet bij. Van der Staaij wil ‘ethische richtlijnen die nieuwe kinderprogramma’s in dit genre moeten voorkomen’. Dat krijg je ervan als je de ayatollahs uit de bijbelbelt een beetje ruimte geeft. Voor je het weet zit er een piemel- en tieteninquisitie met zure gezichten te bepalen wat wij wel en niet mogen zien. Je vraagt je af of er nog iets over is van de seksuele revolutie waarmee dit land zich in de jaren zestig en zeventig bevrijdde van doem en dogma op het (naakte) menselijk lichaam?
Denkfout
Keeshondje Van der Staaij maakt nog een cruciale denkfout: hij verwart natuur met cultuur. Zo lezen we op de site van de SGP dat men daar van mening is dat ‘tere zaken als deze in het gezin moeten worden besproken. Dat is als het goed is een veilige en beschermde omgeving.’ Van der Staaij wijst erop dat kinderen het als ongemakkelijk ervaren. ‘Dat zegt al genoeg. Kinderen vinden dat moeilijk. Dat is niet voor niks. Die beschermende drempel die er van nature is, moet je niet slopen.’ Maar beste Kees, die beschermende drempel is er niet van nature, dat is cultuur. Dat is wat je meekrijgt van je opvoeding en je omgeving. In grote delen van de wereld lopen heel veel kinderen en volwassenen poedelnaakt rond. Zonder enig taboe. Ooit hadden we niet meer dan een vijgenblad en dat zou jij toch moeten weten! Door de Bijbel is de schaamte begonnen. Dat is dus cultuur en geen natuur.
Ooit hadden we niet meer dan een vijgenblad en dat zou jij toch moeten weten! Daar is de schaamte begonnen. Dat is dus cultuur en geen natuur. Nu ik dit schrijf moet ik denken aan die iconische reclame voor scheerwol uit 1970: liever echt dan namaak. Daar heb jij als jochie vast ook nog weleens met rode jongenswangetjes naar zitten kijken of stond die niet in de christelijke dagbladen bij jullie thuis? Je weet wel die reclame waarop echte scheerwol wordt aangeprezen door een naakte dame. In haar handen zie ik nu niet het lammetje, maar kleine Keesje met billen zo roze als een barok-engeltje. Die advertentie is nog maar een halve eeuw oud, maar het lijkt wel een eeuwigheid. Toen symboliseerde naaktheid het pure, het zuivere, het goede, het echte. Bob Dylan zong het al: The Times They Are A Changin. (Dit artikel verscheen in HP/DeTijd)
Waardeer dit artikel
Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.